Liefde!

Feel your feelings, fool! luidde de titel van het debuutalbum van The Regrettes. Op hun tweede album, dat uitkwam op 9 augustus, volgt het kwartet uit Los Angeles dat advies op met How do you love? – een echt, gevoelig album.

Het album opent met een gedicht, voorgedragen door zangeres Lydia Night: Are You In Love?, begeleid door dromerige instrumentatie. In dit gedicht somt Night een aantal ‘symptomen’ op van verliefdheid – buikpijn, huilen, sprakeloosheid, passie, etc. Na dit prachtige intro knalt de eerste échte track erin: California Friends. Dit is de eerste track van het album die als single is uitgebracht en dus heb ik al even de tijd gehad om van dit nummer te genieten (lees: de tekst, drumpartijen en gitaarloopjes uit mijn hoofd te leren). Wat is het ook een lekker nummer! Het heeft de goeie dosis rock ’n roll, punk en pop om tot een uitgebalanceerd geheel te komen en het is ook nog eens super catchy. (Ik ben verder geen fangirl, hoor.)

De hits blijven je maar om de oren vliegen, want je krijgt nauwelijks kans om bij te komen van California Friends of de single I Dare You wordt al ingestart. Ik ben een sucker voor liefdesliedjes, dus ik vind I Dare You heerlijk. Deze track is uptempo, majeur en de tekst is heerlijk zoetsappig. You’re gonna fall but I’ll catch you / Come on now, jump, well I dare you. Die zoetsappige teksten komen wel vaker naar voren op dit album, bijvoorbeeld in Coloring Book, dat begint met een intro dat doet denken aan La Bamba, maar veel vaker nog geven de teksten op dit album een andere kijk op de liefde. Zoals The Game, dat gaat over hard-to-get spelen, of Has It Hit You? dat gaat over een breakup – een lekker boos nummertje, zoals The Regrettes zo goed in zijn.

Tekstueel gezien stelt Lydia Night zich open op dit album, op een geweldige wijze, maar muzikaal gezien is het ook goed vertoeven op How do you love?. Het regent gekke gitaarloopjes, fijne baslijntjes, snelle drumritmes en catchy melodietjes. Er zijn knipogen naar grote bands zoals The Cure (in Here You Go, al dan niet zo bedoeld), koortjes, boze uitroepen (zoals ik al zei; boos zijn, daar zijn The Regrettes goed in). Stop and Go begint met een demo-achtige sound, om over te gaan in een studiosound op een naadloze wijze. Heerlijk! Dit album heeft alles: pop, punk, rock, liefdesliedjes, breakup songs – wat wil je nog meer? Vaker naar dit album luisteren, dát wil ik.