Sex sells

Uit het niets was ze er vorig jaar ineens: King Princess. Met haar single ‘1950’ veroverde ze de harten van menig – vooral – vrouw. Hier was ze, een nieuw gay-icoon, en ze maakte ook nog eens hele mooie liedjes die mensen buiten de LGBTQ+ community ook konden waarderen. Ze bracht een EP uit, Make My Bed, in juni 2018 en sinds dien heeft ze vooral keihard aan de weg getimmerd door samen te werken met onder meer Mark Ronson en hele vette singles uit te brengen – ‘Pussy is God’, anyone? Die singles (afgezien van ‘Pussy is God’, die dan weer niet) dienden ter promotie van het album dat gisteren, vrijdag 25 oktober, is uitgekomen en Cheap Queen heet.

Op de cover van dat album ligt King Princess, echte naam Mikaela Straus, te poseren met uitbundige drag-achtige make-up op haar gezicht. Ze is naakt, of in ieder geval topless, en je kunt nog net haar okselhaar zien. Je kunt er veel van vinden, maar het is in ieder geval een beeld dat heel erg eigen is aan King Princess, en ook wel aan de tijd waarin we nu leven. De tijd waarin het feminisme weer keihard terugkomt, waarin vrouwen hun tepels en lichaamshaar weer terug claimen en zich vooral uitspreken over alles waar ze voor staan. De albumcover van Cheap Queen doet al die dingen, maar de nummers niet per se. Die gaan vooral over liefde. Maar dan wel vrouwenliefde. Toch een klein beetje feministisch.

Het album opent met Tough On Myself, een nummer dat heel erg poppy is, maar wel heerlijk traag en qua tempo bijna R&B is. Het is eigenlijk precies het soort liedje dat je van Straus verwacht, maar dat is zeker niet iets negatiefs. Sterker nog, ik vind dit nummer heerlijk, en hij wordt steeds beter naarmate je er vaker naar luistert. Nog beter is de track daarna, echter, omdat hij verrast. Useless Phrases is heel kort, maar anderhalve minuut, en begint met een ouderwets draaiorgel-achtig geluid, waar Straus op het laatste moment nog overheen begint te zingen. Daarna start de titeltrack, Cheap Queen. Dat is een nummer dat in de coupletten heel fijn is, maar waarvan het refrein een beetje gek is. Er zitten harmonieën in waarvan ik niet zeker weet of ik ze nou vind werken of niet. Soms lijkt het bijna te wringen, maar dat doet het toch niet. Het is geen typisch pop-nummer, al is het wel vermomd als één.

‘Cheap Queen’ is een single, en dat is de volgende track, Ain’t Together, ook. Ook deze track is heel erg laid-back, maar hij is veel luisterbaarder dan het nummer ervoor. Geen rare koortjes, gewoon een mooi liedje dat past in het rijtje waar ‘1950’ ook in staat. Qua tekst gaat het over een relatie waar geen label op zit, en dat vindt King Princess niet zo fijn. ‘Do you think labels make it taste much better?’

Na dat nummer komt er weer een soort intermezzo, net zoals ‘Useless Phrases’, maar dan in de vorm van Do You Wanna See Me Crying?. Ik word heel erg blij van dit soort dingen, want ze maken van een album meer dan alleen een verzameling liedjes. Ze zorgen ervoor dat een album een ervaring is, inclusief adempauzes. Dit is wel gelijk de laatste adempauze die je krijgt op deze langspeler, vanaf hier is het één lange rits aan nummers. Te beginnen met Homegirl, en daarna Prophet. Die laatste is een van de singles van dit album, en is in ieder geval op 3FM heel veel gedraaid. En terecht, want dit liedje zit super goed in elkaar. In het refrein zitten hele interessante koortjes, die net zoals in ‘Cheap Queen’ een beetje lijken te wringen, maar hier zitten ze minder in de weg. Er zitten allemaal gekke geluidjes in, de melodie is super catchy en de bridge is ook goed. Wat wil je nog meer? Nou, ehm, een goede videoclip misschien. En die zit er ook bij! Hij is super sexy, super creepy en super gay.

Na deze gigantische hit krijgen we een klein pianoliedje voor onze kiezen. Isabel’s Moment is een samenwerking met Tobias Jesso Jr., al hoor je daar vrij weinig van. Alleen op de achtergrond hoor je een echoënde stem zingen, dat zou dan Tobias Jesso Jr. moeten zijn. Sowieso wist ik niet zo goed wie dat was, dus ik heb het even voor je opgezocht: hij is een Canadese artiest die in 2015 zijn debuutalbum Goon heeft uitgebracht. Hij heeft als co-writer samengewerkt met artiesten als Adele, Sia, Florence & The Machine, Niall Horan en nog veel anderen, maar kun je ook kennen van o.a. single ‘How Could You Babe’, een ballad met een Beatles-esque geluid, die vier jaar geleden is uitgebracht.

Het houdt niet op met de ballads, want Watching My Phone is ook een langzaam, gevoelig liedje, en dit keer geen samenwerking. Er zit weinig poespas aan deze track, gewoon een gitaar, bas, wat echo en aan het eind wordt de boel wat groter gemaakt door het toevoegen van synthesizers. Het zwelt allemaal op een natuurlijke manier aan en voor je het weet is het voorbij. Als het voorbij is, weet je dat ook meteen, want je wordt wakker geschud door de exotische percussiegeluiden van You Destroyed My Heart. Die titel klinkt alsof dit nog een ballad moet zijn, maar niets is minder waar. Nee, de track is niet super uptempo, maar het klinkt ook niet zo zwaar als het nummer ervoor. Dat past ook wel bij de tekst, want hij gaat over een relatie die niet heeft gewerkt en waar King Princess sterker uit komt. “You destroyed my heart / Now I want somebody good” dus ik ga ook niet terugkrabbelen naar jou. Lekker ‘I will survive’-esque maar dan beter.

De volgende track is Hit The Back, een nummer dat klein begint maar al snel opbloeit tot een snel popnummer. Heerlijk. Dansbaar. Sexy. Een hitje. Dat is alles wat ik hoef te zeggen. Dat is heel minimalistisch, maar dat is de laatste track op dit album ook. If You Think It’s Love, heet het, en het bestaat voor het grootste deel uit slechts Straus’ stem (weliswaar vervormd) en af en toe een geluidje. Naar het einde toe zwelt er wel synthesizergeluid aan, maar dat verdwijnt net zo snel als het begonnen is weer. Het is prachtig, net als de mantra die steeds herhaald wordt: “If you think it’s love, it is / If you think it’s trust it is”. Een prachtige noot om dit album mee te beëindigen.

Dit debuutalbum – ja, mocht je dat vergeten zijn, dit is het debuutalbum van King Princess – is super goed. Het heeft alles wat een goed popalbum moet hebben; gevoelige nummers, dansbare nummers en seks. Because sex sells. En precies daarom ga ik die videoclip van ‘Prophet’ nog maar eens bekijken…