Afgelopen vrijdag, 16 april, kwam het nieuwe album van London Grammar uit: Californian Soil. London Grammar is een band die sinds hun hitsingle 'Hey Now' een plekje heeft in ons collectief geheugen, als een band die heel goede liedjes kan maken, maar ook af en toe de plank misslaat. Ook voor mij is London Grammar … Lees verder Tranen op Californische grond
Ben Howard is zo'n artiest die even een hype was - herinner je je 'Keep your head up' nog? - en die daarna in ieder geval door de radio compleet vergeten is. Maar hij heeft absoluut niet stilgezeten sinds 2011! Op 26 maart bracht hij alweer zijn vierde studioalbum uit: Collections From The Whiteout. Ik … Lees verder Een poëtisch hoogstandje
Een opengesperde mond, met gebarsten onderlip en een afgebroken tand: het resultaat van een wild feestje. Zangeres Megan de Klerk straalt - nou ja, straalt? - zelf op de cover van EUT's tweede album Party Time, maar muzikaal gezien komt ze er wat beter vanaf. EUT, uit Amsterdam, est. 2016, bracht het debuut Fool for … Lees verder Chaotische energie
'Yes, Paramore is still a band.' Nu haar tweede soloalbum uit is - haar eerste, Petals for Armor, kwam uit in mei 2020 - heeft Hayley Williams het gevoel dat ze dat moet bevestigen. FLOWERS for VASES / descansos is een resultaat van de lockdown - althans, zo interpreteer ik het dan maar. Het album … Lees verder FLOWERS for VASES / descansos
Wat hebben Sia, Halsey, Kelly Clarkson, P!nk, Lily Allen en Foo Fighters met elkaar gemeen? Ze hebben allemaal samengewerkt met dezelfde producer. Greg Kurstin is een pop-producer, dus zijn samenwerking met Foo Fighters is een interessante. Niet alleen vanwege de schijnbare clash tussen pop en rock, maar ook omdat Medicine At Midnight werd opgenomen in … Lees verder Medicine At Midnight
Er is een nieuwe naam verschenen in het alternatieve muziek-circuit: Hayley Williams. Je weet het misschien niet, maar je kent haar. De inmiddels platinablonde Hayley Williams kun je kennen als de roodharige stuiterbal van pop punkband Paramore, bekend van singles als ‘Ain’t It Fun’, ‘Still Into You’ en ‘Misery Business’. Die band is een cocon … Lees verder Een beetje verliefd
Iedereen keek er zo naar uit: 2020, het jaar dat The Strokes eindelijk weer terugkwamen naar Europa, naar Nederland zelfs. Ze zouden gaan spelen op Down The Rabbit Hole, en als je ze daar zou missen had je ze ook nog op Rock Werchter tegen het lijf kunnen lopen. Niet dus. Dat Down The Rabbit … Lees verder Niet meer hetzelfde
All Time Low is een band die al een tijdje meegaat. Het kwartet uit Baltimore begon in 2003 en de eerste EP van hun hand werd uitgebracht in 2005. Sinds toen hebben ze veel klassiekers gemaakt die op menig Emo Night nog uit de speakers schallen, zoals ‘Dear Maria, Count Me In’ en ‘Weightless’, maar … Lees verder Heringericht
Ik moet heel eerlijk zeggen; ik stond niet te springen om een nieuw Pearl Jam-album. De single die ze aan het begin van dit jaar uitbrachten, Dance Of The Clairvoyants, vond ik op het eerste gehoor maar niks en stiekem vond ik het oude werk van de band, afgezien van 'Alive' en 'Black' maar weinig … Lees verder Midlife crisis (English below!)
In september vorig jaar werd het al aangekondigd: Green Day, Fall Out Boy en Weezer gaan samen touren. Nog beter: alle drie de bands brengen dit jaar ook nog eens een nieuw album uit. De eerste van deze drie is Father of All… van Green Day. Alweer de dertiende langspeler die het drietal uitbrengt in … Lees verder Ouwelullenrock (English below!)
