‘Yes, Paramore is still a band.’ Nu haar tweede soloalbum uit is – haar eerste, Petals for Armor, kwam uit in mei 2020 – heeft Hayley Williams het gevoel dat ze dat moet bevestigen. FLOWERS for VASES / descansos is een resultaat van de lockdown – althans, zo interpreteer ik het dan maar. Het album is helemaal akoestisch en bij Hayley thuis opgenomen.
FfV / descansos werd gereleased op 5 februari dit jaar en is een soort ‘companion’, of beter nog, een zusje van PFA. Dezelfde thema’s worden behandeld, maar in een ander jasje. Mijn vriend trekt dit nieuwe album minder goed. Hij heeft iets tegen akoestische muziek, en kan van PFA zo genieten omdat het zo dansbaar is. Ik heb daarentegen een zwak voor akoestische muziek, en het feit dat FfV / descansos integraal bij Hayley thuis is opgenomen geeft wat mij betreft een super bijzondere dimensie aan een van zichzelf al goed album.
‘Descansos’, zoals die in de titel van dit album, zijn plekken langs een weg waar mensen iets hebben neergelegd om iemands overlijden te gedenken (zoals een kruisje bij een boom waar iemand is verongelukt), of als herinnering aan een drastische verandering in iemands leven. Dit album staat vol met dat soort monumentjes. Hayley Williams gedenkt pijnlijke relaties, de gevaarlijke band tussen haar moeder en haar stiefvader, en het herstellen van dat soort relaties. In First Thing To Go zingt ze bijvoorbeeld dat het eerste dat ze vergeet aan iemand, zijn stem is, en hoe eng het is om dat soort details uit je geheugen te verliezen.
Eén nummer dat mij opvalt, al was het maar voor de titel, is Asystole. ‘Asystole’ is een ander woord voor een stilstaand hart, een ‘flatline’. Vanwege die betekenis krijgt de zin ‘Funny how it feels like we’re talking to each other on the other line’ een dubbelzinnige betekenis. Het kan een telefoonlijn zijn, maar ook de flatline die een stilstaand hart representeert. Hayley heeft in het verleden verteld over haar ex dat hun relatie voelde alsof ze aan elkaar verbonden waren door een telefoonlijn, of, zoals ze zingt op Petals For Armor, als twee blikjes die met een touwtje aan elkaar vast zitten.
Hayley Williams’ twee albums zijn verbonden met elkaar, zoals folklore en evermore van Taylor Swift ook aan elkaar verbonden zijn. Beide albums gaan voor een groot deel over Williams’ ex, met wie ze veel muziek samen heeft gemaakt (‘And I’m pretty sure you don’t miss the way / I put all my demons on display to your pretty music’ (Good Grief)), en in die zin zijn het haast zusjes. Maar muzikaal gezien verschillen ze als water en vuur. Petals For Armor is een album om op te zetten op een vrijdagavond, terwijl Flowers for Vases / descansos eerder één is voor de zondagochtend.
Hayleys zwoele stem en haar akoestische gitaar begeleiden je langs alle onderdelen van een gebroken hart. Ze neemt je bij de hand, en maakt geen onverwachte bewegingen. Ja, ze hobbelt even in HYD als een vliegtuig overvliegt, maar dat overkomt de beste. Ze probeert je alleen een verhaal te vertellen, meer niet. En jij mag je mee laten voeren.
Nena Veenstra 